رد می شوی

سخت است تمام آه، عبور ساده ای باشد برای ندیدن...
صحبت از چشم های تو نیست! خاطرات خسته ای را می تکانم که غرور، چاره ای جز بالیدن ندارد. سال های سال، دست های تو  می گذرد بی آنکه شانه هایم را بخندی و  نفسی، بیکران-سکوتم را بفهمد.
سخت است تو را در خودم نگریم و در شهر، سرگرم نیش-خنده هایی بمانم که پرت می کند ذهن آرزومندم را تا سرگیجه ای دیگر...
کجاست بهانه های سر از لاک جنبیده ای که بسوزد همه ی کودکی ام را!
نه! بیهوده تر از قبل نبودن هنر است و من ، تمام دست خطم را دیروز، پشت سایه گون هایی ساده گم کردم. حالا فرصتی برای رد شدن است.

عبور می کنی و در مسیر چشم هات، بغض می کنم. شاید میانه ی غربتی سهمگین، گذرت را شعر شوم

نویسنده : مهم نیست » ساعت 11:25 عصر روز چهارشنبه 88 تیر 17

یادگار شما ()

---